ارغوان

دلم گرفته برای نسیم یک لبخند                                     

دلم گرفته از این روزگار پرترفند

کجاست وعده ی آزادی و کجاست غرور؟                          

کجاست آن همه خوبی که وعده می دادند؟

نمانده هیچ نشانی ز روح آزادی                                       

و کاش بود فقط لحظه ایّ و لختی چند

کدام گوشه نشستی مگر نمیبینی                         

  ببین که مردم دانا چگونه دربندند

غریو حادثه ای شوم، می رسد از دور                            

     مگر صدای غریوش عیان نمی شنوند؟

در این سکوت، سکوتی که قبل طوفانست                        

  خدای من نکند مرگ، ارمغان دارند

به هوش باش و بیا لحظه ای تماشا کن                        

     که دروجودهمه بذرکینه میکارند 

بجنورد  خرداد 92