ارغوان

1)   زبان به کام کشیدم دلم بهانه گرفت

     بهانه های جگر سوزوعاشقانه گرفت

       سخن زعشق توآمددلم هوایی شد

      میان جمع عزیزان تورانشانه گرفت

2) عمریست درهوای توتنهانشسته ام

 ازهرکسی بجزتومن امروزخسته ام

 هرگزخیال روی دل آرام دیگری

هرگزبه هیچکس دل خودرانبسته ام

3) بیم آن دارم که روزی عشق بیمارم کند

 از تووازعشق جانسوز تو بیزارم کند

 لطف خودراازسرمن کم مکن ترسم غمت

برهزاران درد بیدرمان گرفتارم کند

 4 )  مدتی هست گرفتار غمی سنگینم

جزغم ودرددراین جامعه کم می بینم

حرف دل را به کسی کی بتوانم گفتن

 محرم من توبیا تا به برت بنشینم

شیرالله ارغوان:      بجنورد آذر نودویک